Filary Świata

Pradawne Istoty, to stworzenia zrodzone z pradawnej magii, żyjące w Filarach od wieków. Żyją wedle swoich zasad, często za nic mając dzisiejsze Kodeksy. Ich obowiązują jedynie starożytne prawa magii, które często i tak znacznie róznią się od tych panujacych w dzisiejszych czasach.


Pradawne istoty można podzielić na następujące kategorię:


* Strażniczki Wrót - "zamieszkują" i strzegą Wrót Teleportacyjnych, czyli swoistych portali w krainie. Pojawiają się z nikąd, by zażądać "zapłaty" za przejście, a potem rozpłynąć się w powietrzu. Jeśli zaś nieszczęśnik nie spełni ich żądań - są w stanie zesłać nań karę.
Istnieją trzy Strażniczki, a każda z nich ma odmienny charakter i preferuje inną formę zapłaty i kary.

Megera - chyba najbardziej złośliwa ze wszystkich trzech Strażniczek. Zazwyczaj zadaje zagadkę, lub poddaje daną istotę swoistej próbie, testowi charakteru. Jeśli osoba nie "zda", Strażniczka napuszcza nań bestię.

Alecto - jest odrobinę przewrażliwiona na punkcie okazywania szacunku istotom prawdawnym; dlatego, kiedy sie na nią natkniesz - dla własnego dobra - nisko ugnij kark... Jej ulubionym sposobem zapłaty jest ofiarowanie niewielkiej ilosci denarów lub jakiegoś przedmiotu. Kto wie, może to się nawet opłaci? Jeśli zaś istota nie uiści należności - zostaje raniona magiczną mocą lub też mieczem, który Alecto nieustannie nosi przy sobie.

Tyzyfone - najrzadziej ukazująca się Strażniczka. Jako zapłatę - preferuje wykonanie jakiegoś zadania wedle jej widzi mi się. Potrafi na niesłowną istotę rzucić dotkliwą i uciążliwą klątwę.




*Sfinks Aarathad - uskrzydlony lew z ludzką głową. Jest bardzo mądry i nie sposób wyprowadzić go w pole. Podróżuje po różnych krainach, zadając zadagki i pytania napotkanym istotom. Jeśli odpowiedzą poprawnie - mogą odedejść wolno, być może nawet z nagrodą. Jeśli zaś się pomylą - stoczą z nim walkę na śmierć i życie. Ze względu na zdolność odradzania się, część mędrców zalicza go do grona bestii, jako wyjątkowo inteligentnego przedstawiciela.



*Widmo Eclerie - Eclerie służyła w dawnych czasach na dworze X Strażnika Praw - w tamtych czasach: Twierdzy Trzystu Magów. Była jedną z najbardziej zaufanych ludzi, jednak i ją zaswędziały palce. Kiedy pewnego dnia sprzątała królewski skarbiec, zabrała stamtąd parę cennych artefaktów. Czarodziej dowiedział się o tym i wpadł w wielki gniew. Zanim się zorientował, zdrajczyni była już daleko. Wysłano najlepszych strażników, wszyscy szukali kobiety. Zastanawiano się, jak niedoświadczona służąca może tak dobrze skryć się w lesie. Wtedy przyprowadził ją Wilczarz. Targał ją po ziemi ciągnąć za włosy, była brutalnie okaleczona. Widać znalazł ją już dawno, nie mógł jednak pozwolić, aby dostała zbyt lekką karę za taki czyn i zajął się tym sam. Mag odzyskał skradzione skarby, a zdrajczynię wrzucił do swojego skarbca, który zamknął bardzo szczelnie. Pożegnał ją takimi słowami: "Teraz masz mój skarb, moje bogactwo. Nie cieszysz się? Masz je, żyj z nim, ciesz się nim. Byłaś jedną z najbardziej zaufanych ludzi dla mnie, a jednak zawiodłaś."
Od tamtej pory duch kobiety błąka się po korytarzach Twierdzy Trzystu Magów, napotkanych wędrowców zwodzi i okrada, jednak gdy trafi się śmiałek bardziej chytry od niej, obdarowywuje go bogactwem ze skarbca.



*Bestie - stwory błąkające się po Filarach, często bez okreśonego celu, lub po prostu w poszukiwaniu krwi. Często okrutne, czasem bardziej łagodne, choć te drugie są znacznie rzadziej spotykane. Jedno jest pewne: bestie są, jak feniksy: ich duch jest w stanie zregenerować ciało. Zabite - odrodzą się za jakiś czas, w innym miejscu. Jaki jest wiec sens w ich mordowaniu? A no taki, że ze ścierwa zabitego potwora pozostaje jedynie serce, które z chwilą ostatniego uderzenia zamienia się w magiczny artefakt: im potężniejsza bestia, tym potężniejszy skarb zostawia po sobie.


Seekrena - stworzenie wielkości tygrysa. Z wyglądu z przypomina mieszankę pumy, smoka i orła: pokryta zrogowaciałą, twardą łuską, przez którą przebija się lśniąca, czarno - niebieska sierść, o budowie anatomicznej podobnej do przedstawicieli kotowatych bestia porusza sie na czterech, silnie umięśnionych łapach, zwieńczonych ostrymi szponami, zdolnymi przebić zbroję. Ich przednia para wyposażona jest w błoniaste skrzydła, umożliwiające stworzeniu bardzo krótkie loty szybowe. Jej ogon jest bardzo długi, nienaturalnie gruby, z powodu bardzo silnego umięśnienia. Jest to doskonała broń, która sprawia również, że Seekrena ma wspaniałe poczucie równowagi. Koci łeb zakończony jest bardzo oryginalnym dziobem z ośmioma ostro zakończonymi wypustkami, które niezawodnie zastępuję bestii ostre kły. Seekrenę najczęściej można spotkać w górach, na bagnach i mokradłach, oraz na pustyniach. Jest bardzo zwinna i potrafi się bardzo dobrze skradać, jej atutami - uzupełniającymi niedobory w sile - są szybkość, wytrzymały pancerz z łusek i doprowadzona do perfekcji umiejętność ataku z zaskoczenia. Największą słabością stworzenia jest strach przed ogniem.

Baragorn - ni to niedźwiedź, ni to demon, ni to sam diabeł. Ogromna, mierząca trzy metry (Gdy stanie na tylnych nogach) bestia o ciele niedźwiedzia i demonicznym rogatym pysku. Baragorn Wychodzi co jakis czas na polowanie a przez resztę czasu śpi w jaskiniach głęboko w trzewiach ziemi, jest tworem mistycznym i potrafi pdrózować  pomiędzy wymiarami, w taki właśnie sposób powraca na swe leże. Gdy go spotkasz wystrzegaj się zasięgu jego łap bo moze on szybkim ruchem błyskawicznie utrącić ci kark. Pewną osobliwą cechą tego zwierzęcia jest to iż posiada ono szpik kostny z tkanki podobnej do metalu, dlatego dobry wojownik wie że aby ubić taką bestię nie może się posługiwać bronią mającą łamać lub ciąć kości. Trzeba się przez grubą skórę i futro dostać do organów wewnętrznych potwora.

Belegrond - "jest to zwierz bardzo groźny. Porusza się z szybkością błyskawicy, lecz tylko w pierwszej szarży, w walce raczej powolna, a gdy ugryzie, człek (jeśli przeżyje starcie z jego mocarnymi szczękami) puchnie straszliwie i za życia gnije." - przepis z relacji elfiego podróżnika,
Jego największymi atutami są bez wątpienia twarda skóra, przez którą z trudnością przenikają tak ostrza mieczy, jak i zaklęcia, oraz wspomniany jad. Stwór charakteryzuje się mocnymi łapami, kolczastym ogonem i dwoma małymi kończynami przednimi (co nie oznacza wcale, że są słabe). najczęściej spotyka się umaszczenie zielono-szare, spotykane są tez warianty w innych kolorach. Ma małą władzę nad magią ziemi. Długi ogon zabezpiecza przed atakiem od tyłu, lecz małe przednie łapy nie pozwalają na wykonywanie ciosów o dużym zasięgu. Bestia zamiast ich używac woli posługiwac się swymi śmiercionośnymi zębiskami, wielkimi pazurami na nogach, ogonem lub dużym rogiem na nosie. Jego skóra jest cienka jedynie na brzuchu. W przypadku stłuczenia jednego z kryształów, gęsto ją obrastających, następuje wyciek żrącego płynu. Bestia preferuje wysokie miejsca, w których może znienacka skoczyć na niczego nie spodziewających się bohaterów z pomocą swych mocarnych nóg.


* Acheron - wielki, przypominający ponuraka, szary wilk. Porusza się bezszelestnie, cicho i z gracją. Jego sierść przetykana jest lśniącymi, niebieskimi pasmami, a ogniste oczy lśnią błękitnym blaskiem zaświatów. To stworzenie magiczne, władające potęgą podziemi. Legenda głosi, że narodził się z łez Eurydyki - ukochanej Orfeusza - zmieszanych z wodami Rzeki Smutku, opływającej krainę Hadesu. Błądzi po Filarach, wpatrując się w blady blask księżyca, jakby poszukując ukojenia. Jest symbolem łaskawej śmierci - podobno litościwie skraca męki prawdziwie, choć nieszczęśliwie zakochanych.


"Bestiariusz" w budowie: nie wszyscy posłańcy powrócili ze swych misji.

W grze można zobaczyć także trzy "postacie": Los, Przeznaczenie oraz Fatum. Nie są to postacie typowo fabularne, ale, jak sama nazwa wskazuje - pełnią funkcję Mistrzów Gry, narratorów w sesjach. Każdy władca jest przypisany do jednego z tych trzech kont. W razie potrzeby zostaną one udostępnione również zasłużonym i wybranym istotom, jesli wyrażą one taką chęć. Te konta są równorzędne, nie ma znaczenia, które odpisuje w danej rozgrywce. Mistrzowie Gry, jak to Mistrzowie Gry: ich decyzja nie podlega dyskusji, wskazane jest, by w trakcie ich podejmowania używane były kości. Należy pamietać, ze zarówno władcy, jak i prawadne istoty mają prawo Mistrzowania, jednakże ograniczają się zazwyczaj do owych trzech magicznych kont.